Świadomość z perspektywy duchowej. Psychologia definiuje świadomość jako zespół myśli, wspomnień i egzystencji w „świecie zewnętrznym ”. Sfera duchowa opisuje ją inaczej. Świadomość definiowana jest znacznie bogaciej niż definicja świadomości w psychologii. Ale głównym sztandarowym pojęciem jest fakt, że świadomość dotyczy “świata wewnętrznego”, naszej świadomości i zrozumienie tego czym ona jest.
12 etapów świadomości. Wszyscy rozwijający się myślą o sobie jako o świadomych. Świadomość stała się istotna i prestiżowa, jako wiedza o tym, co robimy i dlaczego to robimy. Ponadto wszyscy jesteśmy stworzeni, by być świadomymi. Ale świadomość siebie wcale nie jest taka łatwa jak nam się wydaje, ponadto wymaga wiele pokory, gdyż rozwój trwa nieustannie i nigdy się nie kończy. Najważniejszym czynnikiem jest fakt, że świadomość /Uniwersum/ nas niejako otacza, zagłębiamy się w nią i rozwijając, mamy z dnia na dzień większy do niej dostęp.
Czym jest miłość w świadomości? Zacznijmy od samego początku. Naszym świadomym celem jest wolność. Wolność w tym przypadku rozumiemy jako wolność od własnej niewoli, od własnych tendencji, opinii i osądów, w które wszyscy jesteśmy uwikłani. To wolność od Matrixa. Opinie, osądy, konfabulacje i konkluzje są w nas tak silne, że uniemożliwiają właściwą percepcję świata. A wolność opierająca się na miłości pozwala nam oczyścić to, co dzieje się w naszym świecie zewnętrznym i wewnętrznym. Pozwala nam na zmianę naszych zachowań i unikanie szkodliwych projekcji, które degradują nasze życie.
Świadomość a Covid. Zapewne są ludzie, którzy uważają, że Covid jest dziełem Boga, plagą przez niego zesłaną. Inni uważają, że wirus ten jest nieodłączną częścią mechanizmu samoregulacji Matki Ziemi. Koncepcji jest wiele, ale niezależnie od tego czy wierzymy w Boga, czy w Matkę Ziemię, jeśli mamy przezwyciężyć cokolwiek, może nawet uratować naszą planetę, musimy myśleć i działać zbiorowo jako istoty ludzkie. Ot i co. czytaj dalej
100 zdań dla świadomych panów i pań. Rozwój osobisty może oznaczać różne sprawy dla różnych ludzi. Ta zasada jest standardem, gdyż co dla jednego jest trucizną, dla drugiego pożywieniem. Wszyscy jednak mamy mocne i słabe strony, ale z życiem musimy mierzyć się indywidualnie, gdyż nie jesteśmy jednakowi, jak zakłada system. Nie można także przyłożyć jednej sztampy dla wszystkich, gdyż jesteśmy tylko jednością w wielości. Oto kilka cytatów dotyczących rozwoju osobistego, mogących dać do zastanowienia.
Gdy zadasz sobie pytanie: „Po co ci świadomość?”, najpierw musisz zdefiniować, czym właściwie jest ta świadomość. Potocznie słowo to używane jest w wielu kontekstach, odwołując się do “ducha” czy też “duszy”. W różnych religiach świadomość oznacza postrzeganie nieograniczonej rzeczywistości i mówi się o dualistycznej naturze świadomości, czyli o wzajemnym oddziaływaniu świadomości i duszy. W filozofii zaś robi się jeszcze ciekawiej.
Przyczynek do świadomości. Znajomość swoich mocnych stron i celowe ich zwiększanie to istotny sposób na budowanie samoświadomości. Inne cechy osobowości oferują także wzrost samoświadomości. Wzięcie tego pod uwagę jest ważnym elementem budującym świadomość. Stawanie się świadomym nie jest łatwe, ani też przyjemne, bo wymaga ciągłej, obiektywnej refleksji i eksperymentowania w rzeczywistych warunkach. A to czasami przychodzi z trudem, przez nasz wewnętrzny hamulec “ego”.
Różne typy świadomości. Samoświadomość obejmuje bycie świadomym różnych aspektów siebie, w tym cech, zachowań i uczuć. To stan psychiczny, w którym człowiek staje się przedmiotem uwagi. Samoświadomość jest jednym z pierwszych elementów koncepcji siebie, która wyłania się w naszym jestestwie. Samoświadomość zostaje wpleciona w tkankę tego, kim jesteśmy i pojawia się w różnych momentach, w zależności od sytuacji i osobowości.
Zasada jest prosta! Jesteś ZA / NA TAK, albo na NIE. I tyle. Do wszystkiego podchodzisz w ten sposób. I albo jak jesteś ZA / NA TAK – to jesteś świadomy siebie, a jak NA NIE – to nie. I proste! A teraz każdy idzie do auto obserwacji siebie i swoich własnych uczuć. Zapomniałem, że obserwujemy głównie uczucia. A tak dla ciekawych, im dłużej trwa ta obserwacja, tym dłuższa medytacja. Im głębszy oddech tym medytacja wnikliwsza. Obserwujemy siebie i doradzamy sobie.
Bo jest nas dwóch, ten szlachetny i świadomy, który kąpie się czasami w miłości i szczęściu. I ten podły, ten zakapior, który działa przeciwko nam – ego. Jak już obserwujemy to ego, jak widzimy oczyma wyobraźni, to wówczas podejmujemy decyzję, wypowiadamy się, względem tego świadomego, który jest uważny. Po tym dopiero wybieramy czy TAK, czy NIE? Mam nadzieję, że wielu to pomoże, tak jak i mnie pomaga. I wcale nie lata temu, ale mimo wszystko dosyć dawno temu.
Co dalej z wolnością? Wszyscy wokół mówią nam o innych. O tym, że trzeba pomagać, trzeba się innymi troszczyć, trzeba im nadskakiwać i szanować. Otóż nie trzeba. W wolności nie ma żadnego przymusu. To ty sam wybierasz mistrza, a wybrać go musisz. To ty sam kroczysz drogą wolności, mimo bólu, mimo cierpienia, idziesz własną ścieżką. Po co? Bo jesteś świadomością Uniwersum, czyli Bogiem, w świecie materialnym, aby właśnie doświadczać. I im więcej doświadczasz, niejednokrotnie zła, tym Uniwersum pełniejsze. A Uniwersum to doświadczenia wszystkiego we wszechświecie – wiecie? Uniwersum to zapis świadomości wszystkich doświadczeń, tego co było, co jest i co będzie. Ot co.
Świadomość jest anarchistyczna bez wątpienia, gdyż świadomość to możliwość mówienia prawdy, a prawda jest anarchistyczna. Świadomość to przekraczanie wszelkich granic, zwłaszcza tych własnych, a to z pewnością jest anarchią. To również otwarta głowa i możliwość zmiany tego co skostniałe w nas. To z pewnością jest anarchistyczne. Na koniec świadomość to dążenie do szlachetności, a ta w finale jest czystą anarchią, bo któżby był szlachetny skoro jest egoistyczny. Zatem szlachetność to fanaberia na wskroś anarchistyczna, bo nie uznaje granic, ni podziałów, ni zakazów i nakazów.
Fizyka kwantowa dla opornych. Fizyka kwantowa zajmuje się rzeczami bardzo małymi /na poziomie atomowym i subatomowym/. Wiele zjawisk zachodzących w tym bardzo małym świecie jest nieintuicyjna. Wiele rzeczy na poziomie atomu wygląda jak z filmu science fiction. Jednak się zdarzają. Jedna z teorii głosi, że żyjemy w wielu światach równoległych. Zatem liczba możliwości jest nieskończona. czytaj dalej
Świadomość pozwala zrozumieć interlokutora. O co tu tak naprawdę chodzi? Rozwijając własną świadomość, z czasem potrafimy postawić się w miejscu interlokutora. Przyjąć i dostrzec jego optykę. Odwrócić schematy własnych myśli i zobaczyć wszystko z innej perspektywy. To daje nam możliwość komunikacji na najwyższym poziomie, zdrowe związki i przyjaźnie, trzeźwe spojrzenie na prawdę. Możliwość dostrzeżenia, że każdy z nas ma swój świat i własne jego zrozumienie. Że w końcu możemy przekroczyć granice niemożności. Wystarczy dostrzec inną optyką, niedoskonałości własnej. Ot co. czytaj dalej
Dlaczego warto być bardziej świadomym? Podniesienie świadomości może poprawić nasz rozwój duchowy, ale w rzeczywistości nie jest to kwestia duchowa, a już absolutnie nie religijna. Tak naprawdę jest to rozwój umysłu i człowieczeństwa. W taki też sposób należy to traktować. Można to zdefiniować jako stopniowe urzeczywistnianie świadomego panowania nad swoim umysłem. To podejmowanie ostrożnych, inteligentnych i przemyślanych decyzji, utrzymanie pozytywnego stanu emocjonalnego niezależnie od okoliczności, rozwijanie wzmacniających przekonań, zrozumienie własnych procesów myślowych, emocji i zachowań oraz budowanie dokładnego i efektywnego modelu własnej rzeczywistości.
Świadomość pomaga nam zrozumieć kim jesteśmy, jakie mamy zadanie w tym życiu, jakie moce, jak możemy pomagać innym i sobie. Ale głównym zadaniem jest zrozumienie roli uczenia się w naszym rozwoju osobistym. Pracujemy zgodnie z paradygmatem sumienia, paradygmatem, w którym ty, ja i każda żywa istota jesteśmy świadomością /połączoną/. Każdy z nas /świadomość/ używa ciała /pojazdu/ do interakcji. czytaj dalej
Jak zachowywać ciągłą świadomość? Oczywiście jest to nie możliwe, acz w dużej mierze można to ćwiczyć. Otóż nasz świat jest ruchliwym miejscem, przeładowanym informacją i fikcją, żeby nie powiedzieć kłamstwem. Większość z nas przystosowała się do szybkiego tempa życia, a w konsekwencji ten pęd wydaje się być normalny. Ale na szczęście obecna konieczność pozostawania w domu sprawiła, że zaczęliśmy zmagać się ze zrozumieniem rzeczy i siebie. Ci co już rozumieją idą dalej. Ci co nie rozumieją pozostają w 3D.
Samoświadomość! Wielu z nas żyje w cichej desperacji niezgody na siebie. Żyją tak jak większość, poruszają się z mainstreamowym prądem, dołączają do jednolicie prowadzonego stada. Lecz wbrew pozorom, nie mają widoków na nagrodę za takie życie. Nie daje to ani uniknięcie kłopotów, ani też wygodnego życia. Z czasem daje zaś poczucie samotności i niespełnienia. Ot i cały system etatyzmem słynący. A życie jest anarchistyczne, od początku, aż do momentu, gdy przychodzi system i zabiera.
Wolność w praktyce – Z racji tego, że mogę, bo chcę, rozkoszuję się wolnością, obserwując wszystko bacznie. Otóż, gdy zagłębiam się w przeszłość, rozpamiętuję, albo żyję wieściami ze świata otaczającego, wkrótce zaraz pojawia się cierpienie, a wraz z nim ból i choroby. I nie są to dolegliwości spowodowane tym, czy owym, jakimś konkretnym wydarzeniem, choć umysł dosyć często tak właśnie podpowiada.
Są to zaś wszelkie konflikty wewnętrzne /moje/, które znajdują ujście właśnie teraz, w ten sposób, kojarząc się z tą przyczyną. Niestety stany te trwają od lat przez cały rok, jak biorytm i dotyczą nas, mnie. Każdy podlega tym stanom rocznym, każdy przechodzi w zasadzie to samo, w rozumieniu tych samych konfliktów. A rozwiązanie jest jedno – przerwać świadomie ten bieg przyjmując wszystko.
Wszyscyśmy jako chmura w krzakach. Nie da się podzielić świadomości, bo ona z definicji jest Uniwersum. Ale można przystąpić do świadomego życia lub nie. Owszem wiąże się to z rozwojem intelektualnym, bo to on wskazuje kierunek rozwoju i umożliwia przejście do świadomości, ale nie jest to warunek konieczny. Każdy może stać się świadomy uzmysławiając sobie ziemski bąbel i fakt, że jesteśmy wszystkim. Wówczas tak jakoś nikomu nie trzeba tłumaczyć co dobre, co nie, co właściwe, co nie, bo on czuje. Bo jest wszystkim i wie, co jego działania niosą. Nieświadomy nie wie.
Świadomość w praktyce cd. 2. Istotą jest zrozumienie tego, kim jesteśmy i co robimy w życiu, jak możemy się realizować – roli tego w naszym rozwoju osobistym. Każdy z nas, używa ciała /pojazdu/ do interakcji zewnętrznej. Nasze ciało fizyczne pozwala nam wchodzić w interakcje z wymiarem fizycznym, ale ciało nie fizyczne /energetyczne/ wchodzić w interakcje z wymiarem i fizycznym, i nie fizycznym. Wiele kultur osiągnęło pewien poziom zrozumienia energii nie fizycznych człowieka i w ogóle. Tą energie określa się często mianem chi, prana, energia witalna i orgon. Ale wszystkie te nazwy nie oddają dokładnego sensu i znaczenia tej energii. Dokładniej określa ją miano Bóg lub /wiadomość Uniwersum.*/